Türkiye'de 8 Mart Dünya Kadınlar Günü ilk kez 1921 yılında "Emekçi Kadınlar Günü" olarak kutlanmaya başlandı. 1975 yılında ve onu izleyen yıllarda daha yaygın, ve yığınsal olarak kutlandı, kapalı mekanlardan sokaklara taşındı. "Birleşmiş Milletler Kadınlar On Yılı" programından Türkiye'nin de etkilenmesiyle, 1975 yılında "Türkiye 1975 Kadın Yılı" kongresi yapıldı. 12 Eylül 1980 Askeri Darbesi'nden sonra dört yıl süreyle herhangi bir kutlama yapılmadı. 1984'ten itibaren her yıl çeşitli kadın örgütleri tarafından "Dünya Kadınlar Günü" kutlanmaya devam ediliyor.
8 Mart Dünya Kadınlar Günü Tarihçesi Kısaca şöyledir: 8 Mart 1857 tarihinde ABD'nin New York kentinde 40.000 dokuma işçisi daha iyi çalışma koşulları istemiyle bir tekstil fabrikasında greve başladı. Ancak polisin işçilere saldırması ve işçilerin fabrikaya kilitlenmesi, arkasından da çıkan yangında işçilerin fabrika önünde kurulan barikatlardan kaçamaması sonucunda çoğu kadın 129 işçi can verdi. İşçilerin cenaze törenine 10.000'i aşkın kişi katıldı.26 - 27 Ağustos 1910 tarihinde Danimarka'nın Kopenhag kentinde 2. Enternasyonale bağlı kadınlar toplantısında (Uluslararası Sosyalist Kadınlar Konferansı) Almanya Sosyal Demokrat Partisi önderlerinden Clara Zetkin, 8 Mart 1857 tarihindeki tekstil fabrikası yangınında ölen kadın işçiler anısına 8 Mart'ın "Internationaler Frauentag" (International Women's Day - Dünya Kadınlar Günü) olarak anılması önerisini getirdi ve öneri oybirliğiyle kabul edildi.
Bir çok gelişmiş ülkede kadın hakları çok ilerlemeler göstermiş olsa da, ülkemizde ve gelişmekte olan ülkelerde kadın hakları ne yazık ki istenen seviyelerden oldukça uzakta. Dünya Kadın Günü dünya kadınları arasında da bir dayanışma ve deneyim değişimi günü.
Dünya Kadınlar Günü ülkemiz içinde de kadın haklarının kazanılması, iyileştirilmesi için konunun gündeme gelmesinde de önemli bir gün. Maalesef son zamanlarda artarak devam eden kadına karşı şiddet ve kadın cinayetlerinin önüne hala geçilememiş bu kadar kayba rağmen hala bu konularla ilgili olayların yaşanmasının önüne geçecek kesin çareler bulunamamıştır.Burada önemli olan ve kadının korunmasında süreci uzatan en önemli faktör zamandır.Zaman kaybına yol açan ise koruma kararlarının yada kadınları yazılı başvurularının ivedilikle yasal prosedürü geçememesidir.Bu süreci kısaltacak hemen sonuca ulaşılmasını sağlayacak yasal düzenlemeler yapılmalıdır.
Bu bağlamda önemli olan ve üzerine mutlak surette düşülmesi gereken diğer bir hususta kadın danışma merkezlerinin ve sığınma evlerinin sayısının artırılmasıdır.Çünkü ülkemizde şiddet gören,sokağa atılan,türlü türlü kötü muamelelere maruz kalan kadın sayısı azımsanmayacak kadar fazladır.Bu kadınlar ve beraberlerindeki çocukların güvenli yaşam alanlarına ihtiyacı var.Yeni bir hayata başlayabilmeleri için huzurlu bir ortama ihtiyaçları var.
Bizler Dünya nüfusunun yarısından fazlasını oluşturuyoruz ve en önemlisi nüfusun diğer yarısı ile aynı haklara sahibiz bu sorunlardan kurtulmamız mücadeleye sunacağımız katkı ile doğru orantılıdır.Bu mücadele bireysel bir mücadele olmamalı tek bir kadın bütün kadınlar için sesini duyurmaya bir şeyler yapmaya çalışmalı. Bilinçlenmek ve bilinçlendirmek hepimizin vazifesidir.
Dünya Kadın Hakları Gününde Kadını, kadın olmayı çok güzel özetleyen Can Dündar’ın Bir Kadın Adlı yazısından bir alıntıyı sizlerle paylaşmak istiyorum:
Bir kadın hayattır aslında.
Çünkü hayatın içinde olan her şey ancak kadınlar olduğunda anlam
kazanıyor.
Yemek yemek, su içmek bile.
Bir kadının elinden içtiğiniz suyla kendi kendinize bardağı doldurup
içtiğiniz su arasındaki lezzet farkını anlayabiliyor musunuz?
Anlıyorsanız ne mutlu size. Anlamıyorsanız, ne yazık ki yasamıyorsunuz.
ÇANKIRI BAROSU KADIN HAKLARI
KOMİSYONU BAŞKANI
Av. A. BUKET UYSAL